mundurowy

mundurowy: mundurowy I {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, mundurowywi {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stanowiący część munduru, dotyczący munduru': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pas mundurowy. Magazyn mundurowy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o policjancie: umundurowany, chodzący w mundurze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Policjant mundurowy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}mundurowy II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos odm. jak przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'policjant umundurowany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pobić mundurowego. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

mundurowy — przym. od mundur Bluza mundurowa. Magazyn mundurowy … Słownik języka polskiego
nauczyć — 1. pot. Ja (cię, was, ich itp.) nauczę... «wykrzyknienie wyrażające pogróżkę, zapowiedź dania komuś nauczki; ja (cię, was, ich itp.) oduczę»: (...) nie bluźnij, smarkaczu! Już ja cię nauczę! – kto ci to powiedział, kto cię herezji nauczył! E.… … Słownik frazeologiczny
frak — m III, D. a, N. frakkiem; lm M. i «część składowa uroczystego, wieczorowego stroju męskiego, rodzaj surduta, dziś zwykle czarnego, o połach z przodu obciętych, z tyłu wydłużonych» Czarny, zielony frak. Frak angielski, mundurowy. Włożyć frak.… … Słownik języka polskiego
bluza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bluzazie {{/stl 8}}{{stl 7}} luźna część stroju okrywająca tułów, mająca fason sportowy, roboczy lub mundurowy, sięgająca do pasa, zakończona ściągaczem lub kołnierzem ze ściągaczem. <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias